Door: Bron: De Standaard, 19-4-2019
De nieuwe minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) heeft meteen communautair nieuws: hij zal niet langer de federale artsenquota volgen. De geneeskundestudenten zijn niet opgezet met de beslissing van Weyts: 'We zullen niet aanvaarden dat studenten die de opleiding geneeskunde aanvatten in de toekomst in rechtsonzekerheid belanden.'
‘We proberen zo snel mogelijk zelf de nood aan artsen, huisartsen en specialisten in Vlaanderen te bepalen’, legde Weyts in het radioprogramma De ochtend. ‘We zullen voortaan zelf bepalen hoeveel er aan de studie kunnen beginnen, we houden niet enkel rekening met de (federale, red.) quota.’
De federale artsenquota bepalen hoeveel artsen er elk jaar mogen bij komen in België. Vlaanderen voerde daarom al jaren geleden een toelatingsexamen in, de Franse Gemeenschap volgde onlangs ook. Maar de Franse Gemeenschap liet toch meer studenten toe dan dat er plaatsen voor artsen zijn, vanwege een tekort aan artsen in Brussel en Wallonië. Het gevolg is dat de Franse Gemeenschap nog steeds een groter deel van de Riziv-nummers krijgt dan Vlaanderen. Een conflict dat al twintig jaar aansleept en een doorn in het oog is van Vlaanderen.
Weyts wil, met het regeerakkoord in de hand, nu hetzelfde doen als de Franstaligen: de artsenquota overschrijden. Dat schrijft De Tijd vandaag. Dat is een doorn in het oog van de geneeskundestudenten. 'Hoewel we erkennen dat er frustratie heerst (niet het minst van onze kant) over het niet naleven van de federaal vastgelegde artsenquota aan Waalse kant, betreuren we ten zeerste dat de net aangestelde Vlaamse regering overweegt om eveneens deze quota niet na te leven,' schrijft het Vlaams Geneeskundig Studentenoverleg (VGSO).
'Want zolang het federale contingent in voege is,' schrijft het VGSO, 'zijn Vlaamse geneeskundestudenten hiervan afhankelijk voor hun erkenning als arts. We zullen niet aanvaarden dat studenten die de opleiding Geneeskunde aanvatten in de toekomst in rechtsonzekerheid belanden door het overschrijden van de federaal vastgelegde quota en hierdoor aan het eind van hun opleiding afhankelijk zijn van een toegeving door de regerende minister van Volksgezondheid.'
'De Waalse politiek schuift al jaren het risico van een niet-erkenning af op geneeskundestudenten', legt voorzitter Jens Tijgat uit aan De Standaard. 'Ze moeten telkens rekenen op toegevingen van de federale minister van Volksgezondheid. Wij willen ook niet in zo'n situatie verzeilen. Maggie De Block, minister van Volksgezondheid, wenst niet te reageren, al beklemtoont ze dat de artsenquota op de federale onderhandelingstafel komen te liggen.
Vlaanderen richt ook een Vlaamse planningscommissie op om de ‘Vlaamse zorgnoden te bepalen’. Daarmee wil de overheid beter in kaart brengen aan welke specialismen de Vlaamse zorg precies nood heeft. 'Dat is een goede zaak,' zegt Tijtgat. 'Er is bijvoobeeld een overschot aan chirurgen en een tekort aan psychiaters. Maar door het totale aantal artsen op te trekken, los je de problematiek van knelpuntspecialisaties niet op.'
https://www.standaard.be/cnt/dmf20191004_04644546